Najcenniejsze diagnostycznie jest dokładne monitorowanie pokarmów spożywanych przez kota i uświadomienie wszystkich, którzy mają kontakt z kotem, żeby go nie dokarmiali. Kiedy wykluczona zostanie alergia na pyłki czy jad pcheł i mamy pewność, że naszego kota nęka alergia pokarmowa, czeka nas wprowadzanie diety eliminacyjnej.
Przejdź do zawartości O mnieKontakt AktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodzieła Alergia pokarmowa u psów Pokaż większy obrazek Alergia pokarmowa u psów. Częstość występowania alergii pokarmowej u psów według badań wynosi od 14 – 33 % i może rozwinąć się w każdym wieku jednak według jednego z badań u 33 % zaczyna się u psów w wieku poniżej jednego roku . Alergia pokarmowa może wystąpić u każdego psa ale szczególnie predysponowane wydają się być West Highland white teriery , owczarki niemieckie, rhodesian ridgebacki, boksery, shar peie, labradory i mopsy. Określanie alergii pokarmowej. Niepożądane reakcje pokarmowe to reakcje immunologiczne (alergia pokarmowa lub nadwrażliwość) lub nieimmunologiczne (nietolerancja pokarmowa) na składniki diety. Alergia pokarmowa jest nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną zachodzącą po ekspozycji na działanie danego składnika spożywczego; najczęściej odpowiedzialnymi za alergię są glikoproteiny <70 kDa ale mogą być również węglowodany, barwniki, środki zapachowe i środki konserwujące. U psów z alergią pokarmową objawy występują niezależnie od pory roku, po podaniu leków sterydowych nie zawsze jest poprawa, pies może wykazywać problemy ze strony przewodu pokarmowego –u ok. 50 % psów występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Jeśli wasz pies wykazuje objawy ze strony przewodu pokarmowego , takie jak zwiększenie częstości wydalania stolca (normą u dorosłego psa jest 3 razy dziennie ) , wzdęcia, gazy, zła jakość stolca, wymioty, anoreksja, nadmierne lizanie np. podłóg należy skontaktować się z lekarzem i dietetykiem ponieważ mogę one sugerować alergię pokarmową. Psy mogą wykazywać również zmiany dermatologiczne w okolicach pyska, łap, pach, pachwin, krocza, często obserwowanym objawem jest zapalenie uszu , czasami tylko jednostronne , psy mogą mieć nawracające zapalenia skóry, świąd. Postawienie ostatecznej diagnozy nie zawsze jest łatwe ponieważ objawy alergii pokarmowej często są takie same jak atopii, a często obie choroby mogą występować jednocześnie. U niektórych psów z atopowym zapaleniem skóry alergeny pokarmowe wywołują chorobę, która określa się jako atopię wywołaną pokarmem. Wiele psów z atopią korzystnie reaguje na odpowiednio dobraną dietą przez specjalistę , ma mniej nawrotów. Alergia pokarmowa – mechanizm działania. Błony śluzowe przewodu pokarmowego to miejsce kontaktu organizmu ze środowiskiem zewnętrznym, poprzez przyjmowany pokarm, dlatego są one narażone na wpływ różnych czynników zewnętrznych, w tym mikroorganizmów, zarazków chorobotwórczych. U zdrowych zwierząt przewód pokarmowy rozróżnia składniki odżywcze od potencjalnie szkodliwych substancji, czy też patogenów. Za odporność w przewodzie pokarmowym jest przede wszystkim odpowiedzialna tkanka limfatyczna związana z jelitami (GALT). „System odpornościowy błon śluzowych przewodu pokarmowego, tworzący lokalną odporność, jest także zasadniczym elementem całego układu odpornościowego. „ W skład układu GALT wchodzi tkanka limfatyczna związana z błonami śluzowymi, w której można wyróżnić skupiska grudek limfatycznych, samotne grudki limfatyczne oraz pojedyncze limfocyty , komórki plazmatyczne. Przyjmuje się, że poza błoną śluzową przewodu pokarmowego miejscami efektorowymi GALT są śródnabłonkowe limfocyty, a także zorganizowane struktury limfatyczne, takie jak kępki Peyera, węzły chłonne, izolowane grudki chłonne i ukryte krypty. Tolerancja pokarmowa / rozpoznawanie antygenów rozpoczyna się już po urodzeniu, ponieważ pokarmy są potencjalnymi antygenami , aby umożliwić wchłanianie małych peptydów, aminokwasów i innych składników odżywczych. Reakcja alergiczna na pokarm sugeruje wadę tolerancji pokarmowej związanej z układem GALT, barierę śluzówkową czy też ogólnoustrojową odpowiedzią immunologiczną. W celu rozpoznawania i eliminacji obcych antygenów musi być obecna normalna bariera śluzówkowa i normalne poziomy IgA, ponieważ to jest pierwsza linia obrony. Trawienie powoduje rozpad białka na wolne aminokwasy i małe peptydy, które są słabymi antygenami. Podczas słabego trawienia dochodzi do powstawania dużych polipeptydów i resztkowych białek antygenowych, które są wysoce reaktywne w jelitach i aktywują układ odpornościowy. Hydrolizaty białkowe <10 000 daltonów rzadziej wywołują reakcję alergiczną dlatego w diecie eliminacyjnej wykorzystuje się diety zawierające hydrolizaty białkowe . „Podejrzewa się, że alergia pokarmowa obejmuje reakcje typu I, II, III, IV i V, co jest jednym z powodów, dla których badanie surowicy pod kątem alergii pokarmowej jest nieprawidłowe! „ Warto pamiętać, że alergia pokarmowa u pacjentów ze zwiększoną przepuszczalnością przewodu pokarmowego może utrwalać chorobę zapalną jelit (IBD), jednak nie może być główną przyczyną IBD. Diagnostyka alergii pokarmowej. Na czym polega dieta eliminacyjna . Musicie wiedzieć, że przeprowadzenie pełnej diagnostycznej próby diety eliminacyjnej i prowokacyjnej to proces czterofazowy – eliminacja, prowokacja, potwierdzenie i identyfikacja , trwający kilka miesięcy. Dieta eliminacyjna jest ustalana przez specjalistę po wcześniejszym szczegółowym wywiadzie z opiekunem, prześledzeniu historii diety a także szczegółowej analizie historii choroby. Dietę eliminacyjną nazywa się również hipoalergiczną, określenie karma hipoalergiczne jest jednak często nadużywane przez producentów karm. Do diagnostycznej próby eliminacyjnej i prowokacyjnej powinna być odpowiednio wybrana dieta spośród 3 kategorii : weterynaryjna dieta lecznicza o ograniczonej ilości składników (OTC) , weterynaryjna dieta lecznicza z hydrolizowanym białkiem lub kompletna i zbilansowana dieta gotowana w domu. Jest wiele dostępnych diet o ograniczonej zawartości składników jednak badania wykazały, że niektóre są zanieczyszczone krzyżowo przez niezdeklarowane na opakowaniu potencjalne alergeny. Natomiast w przypadku terapeutycznych diet eliminacyjnych weterynaryjnych producent wykonuje test immunoenzymatyczny (ELISA) lub łańcuchową reakcję polimerazy (PCR) pod kątem zanieczyszczeń białkami w trakcie i przy produkcie końcowym, podczas gdy diety o ograniczonej zawartości OTC nie wykonują takich badań. Warto o tym pamiętać , ponieważ wiele karm jest reklamowanych jako hipoalergiczne bo nie zawierają np. zbóż czy kurczaka a niestety brak zbóż czy kurczaka w karmie nie daje gwarancji, że karma nie wywoła alergii u psa. Wiele takich karm nie zawiera nawet jednego źródła białka tylko wiele , które mogą być czynnikiem wywołującym alergię, do tego jak wspomniałam mogą być zanieczyszczone krzyżowo. Z własnej praktyki w ustalaniu diet mogę powiedzieć, że czasami znalezienie nowego źródła białka dla pacjenta nie jest takie łatwe . Mam wielu pacjentów, u których opiekunowie podawali swoim psom już prawie wszystko co można spotkać na rynku. Często w wywiadzie uzyskuję informację , że opiekunowie chcieli urozmaicić menu pupilowi więc podawali, przeróżne rodzaje karm i dodatków a kiedy pojawiły się objawy chorobowe zaczęli co chwilę zmieniać pokarm „bo pewno psu nie służy więc może kolejny będzie dobry” . Trzeba pamiętać, że jeśli opiekun decyduje się na dietę domową to musi ona być ułożona przez specjalistę dietetyka pod kierunkiem lekarza weterynarii, ponieważ jeśli opiekunowie sami opracowują przepisy to okazuje się, że ich większość jest źle zbilansowana co może prowadzić do niedoborów. Pies powinien otrzymywać dietę eliminacyjną minimum 8 tygodni do nawet 12 tygodni . Opiekun musi pamiętać aby w tym czasie nie podawać , żadnych smakołyków, dodatków ponieważ mogą one być źródłem alergii. Psy uczulone na dany pokarm potrzebują czasami tylko jednego kęsa, aby uruchomić układ immunologiczny. Po okresie podawania diety eliminacyjnej przechodzi się do diety prowokacyjnej – wprowadza się ponownie składnik w odpowiedniej ilości, który prawdopodobnie wywołuje alergię u psa i objawy zwierzęcia nasilają się natychmiast – do dwóch tygodni po ekspozycji alergizujący pokarm. Trzeba pamiętać, że w tak samo ważne jest wykluczenia składników jak i włączenie i powinno odbywać się pod okiem dietetyka. Mam nadzieję, że udało mi się wam przybliżyć temat alergii pokarmowej u psów. Jeśli uważacie, że artykuł jest pomocny to zostawcie komentarz. Może macie własne doświadczenia to również, będzie mi miło jeśli się nimi podzielicie w komentarzach. Podoba ci się ten post. Udostępnij go. Dziękuje :) Z zawodu jestem lekarzem weterynarii, inż. zootechniki i behawiorystą zwierzęcym, od 16 lat prowadzę własną praktykę weterynaryjną i każdy mój pacjent ma odpowiednio dobraną dietę. Jestem członkiem European Society of Veterinary Clinical Ethology (ESVCE) oraz European Society of Veterinary and Comparative Nutrition (ESVCN). Uwielbiam gotować dla siebie a także dla swoich zwierzaków, a mamy w rodzinie cztery "mokre nosy" dwa psie i dwa kocie. Jestem wegetarianką z mnóstwem nowych pomysłów na kolejne dania i rękodzieła. Cenię ręcznie wykonane przedmioty ponieważ mają duszę. Podobne wpisy Page load link
Zaburzenia skóry o podłożu autoimmunologicznym. Grupa chorób, w których organizm kota wytwarza przeciwciała w stosunku do swoich własnych komórek, niszcząc je. Zaliczamy tutaj takie choroby skóry u kotów: pęcherzycę liściastą, pęcherzycę zwykłą, toczeń rumieniowaty, zapalenie naczyń skórnych. Objawy mogą być bardzo różne.
Alergia u kota to jedna z najczęstszych przyczyn wizyt w gabinetach weterynaryjnych. Czasami przebiegają one w łagodny, prawie niezauważalny sposób, ale mogą też być bardzo uciążliwe, wpływając negatywnie na jakość życia naszego pupila. Co warto o nich wiedzieć? Jakie są objawy alergii u kotów? U kotów możemy wyróżnić zarówno alergie pokarmowe, jak i skórne, między innymi atopowe zapalenie skóry. Nierzadko mamy do czynienia z wrodzoną skłonnością danego organizmu i wytwarzaniem przeciwciał nawet na niskie stężenie alergenów. Spotyka to zarówno koty rasowe, jak i dachowce. Jakie objawy obserwujemy u naszych czworonogów? Pojawiają się krostowate wypryski oraz rany, z których sączy się płyn. Koty odczuwają wzmożony świąd skóry, intensywnie się drapiąc oraz wygryzają się w okolicach łap, pachwin czy grzbietu. Alergii towarzyszyć może zapalenie spojówek, objawy alergiczne dotyczące nosa, a nawet astma oskrzelowa. Jest wiele rodzajów alergenów i wiele dostępnych terapii – warto więc przede wszystkim poznać przyczynę złego samopoczucia naszego kota. Alergiczne pchle zapalenie skóry czyli APZS Jest to bardzo częste schorzenie skóry. Objawy nasilają się latem i trwają, aż do późnej jesieni. Nawet jeżeli nie widzimy na ciele naszego kota pcheł, mogą one znajdować się wśród gęstej sierści, a ich jad powoduje silną reakcję alergiczną. Leczenie AZPS skupia się głównie na walce z pasożytami. Wybierać możemy spośród wielu preparatów przeciwpchelnych dostępnych na rynku – może to być obroża dla kota, aerozol czy też środek do zakraplania na skórę. Jednak samo pozbycie się szkodników nie rozwiąże problemu z alergią. Powinno się również odczulić kota, stosując przeciwzapalne środki sterydowe. Atopowe zapalenie skóry u kotów AZS u kotów najczęściej ma związek z alergenami wziewnymi – mogą to być roztocza, pyłki drzew i traw, grzyby czy naskórek. Pierwsze objawy alergii wykazują już małe koty, między 6 a 24 miesiącem życia. Objawy najczęściej pojawiają się na skórze w postaci świądu, ale mogą też występować ze strony układu oddechowego, na przykład jako kichanie lub astma. Aby zminimalizować przykre objawy, w miarę możliwości powinno się unikać kontaktu kota z uczulającym go alergenem. Gdy alergia obejmuje zapalenie uszu oraz spojówek stosuje się specjalne krople do oczu dla kota. Skuteczną metodą jest też odczulanie oraz terapia, która polega na stosowaniu leków przeciwhistaminowych, przeciwświądowych oraz sterydów. Alergie pokarmowe u kotów Alergia pokarmowa może dawać podobne objawy jak AZS. Często pojawiają się też miejscowe wyłysienia, zapalenie opuszków palcowych czy zapalenie warg. Kot może nawet tracić sierść z całego ciała, a rany mogą ulegać zakażeniu grzybiczemu lub bakteryjnemu. Alergia pokarmowa nierzadko objawia się też biegunką oraz wymiotami. Czym jest spowodowana? Między innymi produktami przeznaczonymi dla człowieka. Często alergenami są również jaja, wątróbka wieprzowa lub zboża, które nierzadko posiada w swoim składzie sucha karma dla kota. Jeżeli wykluczyliśmy inne przyczyny świądu, takie jak pchły czy pasożyty, warto zastosować dietę eliminacyjną. Może opierać się ona głównie na jagnięcinie lub mięsie z królika, które jest najmniej alergizujące. Jeżeli podejrzewamy, że nasz kot może mieć alergie na krowie mleko, warto sprawdzić czy mokra karma dla kota, którą kupujemy, nie ma w swoim składzie laktozy. Na rynku znajdziemy też specjalne karmy dla alergików, które zawierają hydrolizaty białkowe. Alergia kontaktowa u kota Ten rodzaj alergii dosyć łatwo rozpoznać, ponieważ daje natychmiastową reakcję na skutek kontaktu z alergenem. Zmiana na skórze może pojawiać się w miejscu kontaktu i prowadzi do uporczywego drapania, wylizywania zmienionych chorobo miejsc czy do wyłysień. Narażone na ten typ alergii są pupile, które posiadają gumowe zabawki dla kota bez atestu. Znajdujące się w składzie związki chemiczne mogą powodować bardzo silną reakcję obronną organizmu. Inne akcesoria, takie jak legowisko dla kota, kuweta czy szelki dla kota również mogą powodować bezpośrednią reakcję alergiczną. W tym przypadku najlepiej wyeliminować wszystko, co może być przyczyną przykrych objawów. Poleca się też kupowanie artykułów, z którymi nasz pupil ma bezpośredni kontakt – takich jak drapaki dla kota czy ubranka dla kota tylko od zaufanych producentów. Powinny one być przeznaczone dla zwierząt domowych i posiadać specjalne atesty. Alergia u kota potrafi uprzykrzyć życie czworonoga i wzbudzić niepokój u jego właściciela. Jeżeli jest to możliwie, należy jak najszybciej wyeliminować alergen ze środowiska kota. U zwierzaka możemy też wykonać testy podskórne oraz zastosować dodatkowe terapie odczulające.

Animonda Integra Protect Adult Sensitive Jagnięcina i ryż 100 g. Bezglutenowa i lekkostrawna karma mokra dla kotów wrażliwy…. 5,86 zł (58,60 zł / kg) Dodaj do koszyka. Karma mokra dla kotów alergików.

Światowa Organizacja Alergii (WAO) alarmuje, że choroby alergiczne coraz bardziej zagrażają naszemu zdrowiu, stając się chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Według najnowszych raportów u ponad 17 mln Europejczyków występuje alergia pokarmowa, blisko 70 mln cierpi z powodu astmy, a 170 mln w okresie wiosenno-letnim zauważa u siebie objawy uczulenia na badań programu ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) w Polsce objawy różnego typu alergii zauważa u siebie około 40 proc. osób. Blisko połowa badanych wykazuje dodatni wynik alergicznych testów skórnych na najpopularniejsze alergeny (głównie roztocza, trawy, brzozę), a alergicy częściej zamieszkują miasta niż tereny wiejskie. Na co jesteśmy uczuleni? Najczęściej występującą w Polsce alergią jest uczulenie na kurz (na roztocze kurzu domowego). Objawy immunologiczne typowe dla tego uczulenia to katar, kaszel, drapanie w gardle, duszności astmatyczne, czasami zmiany skórne. Podobne symptomy męczą alergików uczulonych na pyłki drzew, krzewów i traw (pechowcy uczuleni na największą liczbę pylących roślin mają w ciągu roku zaledwie trzy miesiące wolne od dokuczliwych reakcji immunologicznych), zarodniki grzybów pleśniowych, a także zwierzęta futerkowe. >> Krople do oczu na alergię Bardzo silnie uczulają produkty spożywcze – krowie mleko, jaja, zboża, owoce cytrusowe, orzechy, kakao, dodawane do żywności konserwanty i inne ulepszacze, a także produkty zawierające histaminę ( sery pleśniowe i żółte, salami, ryby i owoce morza, piwo i wino). Najczęstsze objawy alergii pokarmowych to wzdęcia, biegunka, mrowienie języka, obrzęki i pokrzywka. Coraz częściej odnotowuje się też alergie kontaktowe, w których alergenem są metale (głównie nikiel, chrom, kobalt), środki piorące, perfumy, kosmetyki czy lateks – objawem jest najczęściej tzw. wyprysk kontaktowy, czyli opuchlizna, zaczerwienienie, swędzenie i łuszczenie się skóry. Bardzo niebezpieczne jest uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych. Typowe w tej alergii są duże reakcje miejscowe, a nawet uogólnione reakcje alergiczne (wstrząs anafilaktyczny). Niebezpieczne skutki może mieć również uczulenie na niektóre leki. Nadwrażliwość najczęściej dotyczy antybiotyków, takich jak penicyliny, cefalosporyny i sulfonamidy, oraz kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. >> Krople do nosa na katar sienny, spray do nosa, aerozol, tabletki Co to jest alergia? Pojęcie alergia (gr. allos – inny i ergos – reakcja, czyli inna reakcja) w 1906 r. wprowadził do nazewnictwa medycznego wiedeński naukowiec Clemens Peter von Pirquet. Alergia (nadwrażliwość, uczulenie) to patologiczna i jakościowo zmieniona odpowiedź tkanek na dany czynnik uczulający (tzw. alergen), polegająca na reakcji układu immunologicznego związanej z powstaniem swoistych przeciwciał. Reakcje alergiczne rozpoczynają się od wytwarzania przez białe krwinki przeciwciał IgE, które to po związaniu z antygenem doprowadzają do uwolnienia różnych substancji, tzw. mediatorów stanu zapalnego. Jednym z głównych mediatorów, które wyzwalają się w organizmie podczas kontaktu z alergenami jest histamina, odpowiedzialna za szereg objawów charakterystycznych dla nadwrażliwości. Podział alergenów Reakcje alergiczne prowokowane są przez alergeny. Alergenem może być w zasadzie każda substancja, która ma kontakt z naszym organizmem. Jak dotąd, do grupy alergenów zaklasyfikowano ponad kilkadziesiąt tysięcy związków, a najczęstszy podział obejmuje: alergeny roślinne (np. pyłek kwiatów, drzew, krzewów, chwastów, roślinne olejki eteryczne, grzyby pleśniowe) alergeny zwierzęce (np. białko zwierzęce, sierść zwierząt) alergeny chemiczne (np. metale, konserwanty, barwniki, detergenty) Rodzaje alergii Ze względu na rodzaj alergenu, który jest w stanie wywołać reakcję uczuleniową, alergie możemy podzielić na: pokarmowe wziewne kontaktowe iniekcyjne Objawy alergii występują zawsze po kontakcie z alergenem. Jednak objawy alergiczne występują w różnym czasie i mogą nie być od razu zauważone. Niekiedy pojawiają się w kilka minut lub godzin po kontakcie z alergenem, czasem po kilku tygodniach czy miesiącach stałego narażenia na kontakt ze substancją uczulającą. >> Preparaty łagodzące objawy alergii pokarmowej Co to jest alergia kontaktowa? Gdy pyłki, sierść lub kurz podrażniają oczy lub skórę, mówimy o alergii kontaktowej. Sygnałem, że organizm nie toleruje substancji, z którą ma bezpośredni kontakt przez skórę, jest zazwyczaj tzw. wyprysk kontaktowy. Zaczerwieniona, silnie swędząca i łuszcząca się skóra, na powierzchni której tworzą się grudki i pęcherzyki, to efekt kontaktu z silnie uczulającym metalem (najczęściej są to nikiel, chrom, kobalt), z tkaniną wypraną w dowolnym środku chemicznym, z perfumami, kosmetykami, lateksem lub czymkolwiek innym, przed czym organizm zdecydował się obronić. W razie wystąpienia wyprysku kontaktowego należy natychmiast przerwać kontakt z substancją, którą podejrzewa się o wywołanie zmian. Alergia na metale jest trudna do zdiagnozowanie i często mylona z atopowym zapaleniem skóry, ponieważ daje podobne objawy. Alergia kontaktowa może też towarzyszyć atopowemu zapaleniu skóry. Szacuje się, że 17 procent kobiet i 3 procent mężczyzn cierpi na alergię niklową, co oznacza, że co 7. osoba na świecie ma alergię na nikiel. >> Maści na alergie, kremy, balsamy, żele Alergie pokarmowe Najczęstsze objawy alergii pokarmowej to: mrowienie języka, biegunka, obrzęki, wzdęcia, pokrzywka. Objawy alergii pokarmowej pojawiają się zazwyczaj w kilka minut po spożyciu uczulającego alergenu. Zdarza się, że samo spożycie alergenu nie wywołuje reakcji immunologicznej, gdyż do pojawienia się jej konieczne jest zaistnienie drugiego czynnika – np. wysiłku fizycznego, spożycia alkoholu itp. Na alergie pokarmowe najbardziej narażeni są najmłodsi – u dzieci do 3. roku życia powszechna jest alergia na krowie mleko i jaja, starszaków często uczulają zboża, owoce cytrusowe, orzeszki czy kakao. Zmorą dorosłych są alergie na konserwanty i dodatki do żywności, a także produkty zawierające histaminę – sery żółte i pleśniowe, wino, piwo, salami, ryby i owoce morza. Mocno potrafi ą uczulić truskawki i cytrusy, bardzo silne reakcje alergiczne, łącznie ze wstrząsem anafilaktycznym, mogą wystąpić u alergików, którzy niechcący spożyli orzechy. W przypadku alergii pokarmowych nieodzowną częścią leczenia jest prawidłowe wytypowanie uczulających składników pożywienia oraz całkowita rezygnacja z ich spożywania. Dr Adrian Morris, brytyjski uczony twierdzi, że wśród wielu stosowanych teraz dodatków do żywności, źródłem największych problemów jest: benzoesan sodu, kwas sorbowy, dwutlenek siarki, glutaminian sodu, azotyny i ich pochodne. Związki te mogą powodować alergie, w tym pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa, astmę, a nawet reakcje anafilaktyczne. Do niebezpiecznych konserwantów zaliczają się również siarczyny. Dwutlenek siarki zawarty w różnorodnych konserwowanych artykułach spożywczych i napojach, również w winie, może wywoływać astmę. Alergia na pyłki Uczulenie na pyłki kwitnących roślin to typowa alergia wziewna atakująca drogi oddechowe oraz oczy. Objawy uczulenia na pyłki to łzawienie i swędzenie oczu, kaszel, zatkany nos, podwyższona temperatura ciała. Pierwsze zaczynają pylić drzewa – leszczyna budzi się już w styczniu, olcha dołącza do niej w lutym i marcu, topola pyli w marcu i kwietniu, buk, dąb i brzoza w kwietniu i maju. Pylenie traw zaczyna się w maju i trwa długo, bo aż do połowy lipca. Wszystkie występujące w Polsce gatunki traw mają podobną budowę pyłków, więc uczulenie na jeden gatunek oznacza uczulenie na nie wszystkie. Natomiast latem pylą chwasty, głównie babka, bylica, pokrzywa, komosa biała. Sezon na pylenie kończy się dopiero we wrześniu, dając alergikom ledwo trzy miesiące odpoczynku do styczniowej pobudki leszczyny. Alergia wziewna – objawy: uciążliwy nieżyt nosa, zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa i zatok obocznych (najczęściej mylonych z wirusową chorobą przeziębieniową), ostry, duszący kaszel, świąd i pokrzywka. Alergia jest bardzo istotnym czynnikiem usposabiającym do rozwoju astmy. Szacuje się, że około 80 proc. przypadków tej choroby u dzieci i połowa u dorosłych ma przyczyny alergiczne. Alergia na zarodniki grzybów pleśniowych Letni kaszel, a także towarzyszące mu duszności to mogą być objawy uczulenia na znajdujące się w powietrzu zarodniki pleśni. Latem ich stężenie jest znacznie większe niż pyłków roślin, rozwijają się też w źle wentylowanych, wilgotnych pomieszczeniach (np. naszych łazienkach), ziemi roślin doniczkowych, w klimatyzacji czy nawet kurzu. Uchronić się przed nimi jest równie trudno, jak przed pyłkami drzew czy traw. Uczulenie na roztocze kurzu domowego Popularnie mówi się o „uczuleniu na kurz”, w rzeczywistości chodzi o uczulenie na białka zawarte w odchodach roztoczy – mikroskopijnych pajęczaków zamieszkujących domowy kurz i żywiących się złuszczonym ludzkim naskórkiem. Objawy uczulenia na roztocze kurzu domowego to: katar alergiczny, kaszel, drapanie w gardle, duszności astmatyczne, czasami zmiany skórne. Uczulenie na psy i koty Uczulają alergeny znajdujące się w ślinie, moczu, odchodach i wydzielinie gruczołów łojowych tych zwierząt. Czasami uczulają również inne zwierzęta futerkowe, np. gryzonie. Alergeny przenoszone są na sierści, a ich natężenie zmienia się w zależności od rasy zwierzaka, choć może być różne także w obrębie jednej rasy. Za najsilniej uczulające uważa się koty – ich alergeny mogą być przenoszone nawet na butach czy ubraniach osób, które miały styczność ze zwierzęciem. Najczęstsze objawy alergii na psy i koty to: katar alergiczny, pokrzywka, zapalenie spojówek, kaszel, astma. Alergia na jad owadów Najczęstsze są alergie na jad owadów błonkoskrzydłych (osy, pszczoły), a ich objawy to duże reakcje miejscowe lub uogólnione reakcje alergiczne (anafilaksja). Po ugryzieniu owada, na którego jad występuje uczulenie, najczęściej pojawia się ból i swędzący bąbel. Osoby cierpiące na alergię na jad owadów mogą mieć dodatkowe objawy: silna opuchlizna w miejscu ukłucia; duży obrzęk; duża opuchlizna; wysypka alergiczna na całym ciele; stany zapalne skóry; zawroty głowy; nudności; gorączka; wstrząs anafilaktyczny. Osoby silnie uczulone na jad powinny zachować szczególną ostrożność w okresach aktywności owadów i zawsze mieć przy sobie zestaw pierwszej pomocy (adrenalina w odpowiedniej dawce). Do osoby uczulonej i użądlonej przez owady (oraz każdej innej użądlonej w okolicę przełyku, np. po napiciu się soku z pływającą pszczołą) należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe. Nadwrażliwa skóra Atopowe zapalenie skóry ma najczęściej podłoże alergiczne. Skóra stykając się z substancją, która ją uczula, traci ochronną warstwę lipidów i jest bezbronna wobec wszelkich, również szkodliwych czynników zewnętrznych. Istnieje wiele przyczyn atopowego zapalenia skóry. AZS objawia się: zaczerwienieniem, swędzeniem, łuszczeniem się skóry najczęściej na twarzy, w zgięciu kolan i łokci. Czasami zmiany mogą objąć niemal całe ciało. Później, gdy choroba się rozwinie, pojawiają się opuchlizny, wysięki, a także pęcherze wypełnione cieczą. Przy zapaleniu skóry wzrasta bardzo skłonność organizmu do infekcji. Alergie krzyżowe Alergia krzyżowa wywoływana jest przez dwa lub więcej alergeny, różniące się od siebie nawet pod względem sposobu wnikania do organizmu (często łączy się alergia pokarmowa z wziewną). Przeciwciała produkowane przez organizm do walki z jednym alergenem zaczynają reagować podobnie na inną substancję o podobnej strukturze komponentów alergenowych. Odczyny krzyżowe mogą występować np. pomiędzy: pyłkami traw a pomarańczami, pyłkami brzozy a jabłkami, wołowiną a mlekiem, lateksem a pomidorami. Aby zdiagnozować alergię krzyżową, konieczne jest przeprowadzenie rozbudowanych testów skórnych oraz badań krwi. Diagnostyka alergii Testy skórne i z krwi wykonane w poradni alergologicznej nie zawsze dają pełny obraz choroby. W najtrudniejszych przypadkach potrzeba miesięcy, a nawet lat, zanim udaje się wykryć wszystkie uczulające pacjenta alergeny oraz ich krzyżówki i wdrożyć skuteczne leczenie. Leki na alergię Przyjmowanie leków może złagodzić dolegliwości związane z alergią, a także zapobiec niebezpiecznym następstwom i powikłaniom, czyli np. przewlekłemu nieżytowi nosa lub astmie. Najczęściej stosowane preparaty przeciwko różnym typom alergii to leki antyhistaminowe, których działanie polega zazwyczaj na blokowaniu receptora H1. O doborze odpowiednich dla danego pacjenta leków zawsze decyduje lekarz alergolog. Koty są znane ze swojej wybredności żywieniowej i mogą być podatne na różne nietolerancje pokarmowe. Nietolerancja pokarmowa u kotów występuje, gdy ich organizm nie jest w stanie strawić lub tolerować pewnych składników pokarmowych. W rezultacie mogą pojawić się różne objawy nieprawidłowego trawienia i dyskomfortu u kota. Dlatego ważne jest Wydawać by się mogło, że choroby na podłożu alergicznym to typowo ludzka przypadłość. Niestety nie. Nasi czworonożni przyjaciele również cierpią z powodu alergii. Jak wygląda alergia u kota? Jakie są najczęstsze objawy? Jak leczyć uczulenia u kota? Zapraszamy do artykułu. Postaramy się odpowiedzieć na wszystkie nurtujące pytania. Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock / Stefan, 5-letni kot rasy brytyjskiej trafił do kliniki weterynaryjnej w opłakanym stanie. Kocur jest ulubieńcem domu i tylko można mu pozazdrościć królewskiego życia. Niestety, pewnego dnia zaczął drapać się na karku. Nie byłoby w tym nic dziwnego, lecz Stefan nie poprzestał na jednym razie i w końcu wydrapał sobie na szyi potężną ranę. W krwistą, bezwłosą skórę na karku szybko wdała się infekcja, gdyż kot nie przestawał drapania. Kot był zdenerwowany i widać było, że coś mu dolega. Potrząsał głową i nie mógł sobie znaleźć miejsca. W końcu opiekunka zabrała go do weterynarza. Diagnoza padła dość szybko: alergia, prawdopodobnie pokarmowa. Opiekunka była zaskoczona, gdyż nie żałowała na markową karmę dla Stefana, a poza tym karmiła ulubieńca resztkami wędlin i surowym mięsem kurczaka. Nie przypuszczała, by zwierzęta również zapadały na alergie. Weterynarz uprzedził właścicielkę Stefana, że dokładne zdiagnozowanie alergii u kota i późniejsze wyleczenie to długotrwały proces i należy przygotować się na miesiące kuracji. Czym jest alergia? Alergia, inaczej mówiąc nadwrażliwość, jest nadmierną i nieprawidłową reakcją układu odpornościowego na różne substancje, zwane alergenami. Alergenami może być wiele czynników zewnętrznych, np. pyłki traw, pleśń, wirusy, jad, rośliny, środki chemiczne (czystości i do ochrony roślin), składniki pokarmowe i wiele innych. U kotów najczęściej pojawia się uczulenie na pchły (a właściwie na jad, który przekazują kotom), roztocza, konserwanty i składniki pokarmowe. Trafiają się kocie osobniki, które podobnie jak ludzie cierpią na wiosenne pylenie traw lub drzew. Objawy alergiczne u kotów Uczulenie u kota może się manifestować na kilka sposobów. Kot może uporczywie się drapać, jak miało to miejsce w przypadku przytoczonego wyżej Stefana. Najczęściej kot drapie się lub wylizuje w okolicy karku, szyi, uszu i na bokach. Może dojść do częściowego wyłysienia i pojawienia strupów. Do innych objawów należą zaburzenia układu pokarmowego i oddechowego. Wszystkie objawy mogą występować osobno lub łączyć się ze sobą. Co gorsza, mogą również wskazywać na inne choroby, np. na nietolerancję pokarmową, która jest często mylona z alergią. Niestety, nie da się jednoznacznie określić rodzaju alergii po występujących objawach. Drapanie może, lecz nie musi oznaczać, że kot uczulony jest na pchły, bowiem równie dobrze może to być reakcja na alergen w pokarmie. Podobnie może się dziać w przypadku problemów kota z oddychaniem. Na pierwszy rzut oka wskazują one na alergie wziewne, lecz nie jest również wykluczone uczulenie na składnik pożywienia. Rozpoznanie rodzaju alergii Rozpoznanie, na który rodzaj uczulenia cierpi nasz kot, nie jest łatwym zadaniem. Jednak znając pewne cechy poszczególnych alergii, można postawić ostrożne założenia. Jeśli bowiem reakcje alergiczne są wzmożone w okresie wiosenno-letnim, to można przypuszczać, że kota uczulają pyłki traw, krzewów czy drzew. Jeśli objawy występują również późną jesienią, to nie można wykluczyć jadu pcheł. Pleśnie, chemia i alergeny pokarmowe atakują cały rok. Nietolerancja pokarmowa a alergia pokarmowa Bardzo często można znaleźć w sieci informacje, że alergia pokarmowa u kota to nietolerancja na składnik jedzenia. To dwie zupełnie różne przypadłości. Przyczyną błędów jest zbieżność objawów u kota. Rozpoznanie i leczenie obydwu schorzeń przebiega jednak odmiennie. Uczulenie jest nieprawidłową, gwałtowną reakcją układu immunologicznego organizmu zwierzęcia na alergen z pokarmu, natomiast nietolerancja pokarmowa jest związana z zaburzeniem procesu trawienia. Nietolerancja pokarmowa może się manifestować wymiotami, biegunką niedługo po posiłku. Kot po odstawieniu niewłaściwej karmy szybko wraca do zdrowia. W przypadku alergii pokarmowych czas reakcji może być odłożony nawet o kilka tygodni, a objawem może być przytoczone wcześniej uporczywe drapanie skóry karku. Co może być przyczyną alergii pokarmowej u kota? Nie mamy dobrej wiadomości dla właścicieli kota-alergika. Kota może uczulać praktycznie każdy składnik pożywienia: mięso (wołowina, wątroba wieprzowa, kurczak, indyk, ryby), białko krowie, soja, jajka, ser żółty i dodatki zbożowe. Bardzo często alergenem są dodatki spożywcze znajdujące się w karmie dla zwierząt, które mają za zadanie przedłużyć okres przydatności do spożycia, zapobiec kruszeniu czy zbrylaniu. Emulgatory, barwniki, aromaty, konserwanty, zagęszczacze i substancje poprawiające smak są prawdopodobnymi winowajcami alergii pokarmowej u kota. Wykluczenie alergenu z pożywienia kota jest czasochłonną czynnością i wymagającą od właściciela żelaznej dyscypliny. W pierwszej kolejności należy wykluczyć inne przyczyny świądu skóry, czyli pchły lub pasożyty. Kot powinien zostać odrobaczony i zabezpieczony przed insektami. Drugim krokiem jest wprowadzenie diety eliminacyjnej. Przez okres przynajmniej półtora miesiąca kot powinien być karmiony wyłącznie karmą na bazie białka, jakiego do tej pory nigdy nie jadł. Może to być mięso królika, dziczyzna, konina, kaczka lub ryby. Aby dieta eliminacyjna przyniosła pożądane efekty, kot nie może jeść niczego innego, niż zaleconą karmą. Na rynku jest szeroka oferta gotowych mieszanek dla kotów o skłonnościach alergicznych. Inne rodzaje alergii u kotów APZS – alergiczne pchle zapalenie skóry objawia się problemami skórnymi u kota. Charakterystyczną cechą jest silny świąd. Główną przyczyną jest ugryzienie przez pchły. APZS leczy się miejscowo maścią sterydową zaleconą przez weterynarza, a zastosowanie preparatów przeciw pchłom pozwala szybko i skutecznie pozbyć się problemu. Warto jednak pamiętać, by czynności preparatem powtarzać w zaleconym przez producenta czasie. Atopowe zapalenie skóry – manifestuje się problemami skórnymi u kota (świąd na pysku i łapach oraz możliwe zmiany skórne) lub/i kłopotami z oddychaniem. Najczęstszą przyczyną są alergeny zawarte w pyłkach traw, drzew, krzaków, roztoczy. W celu postawienia ostatecznej diagnozy należy przeprowadzić kotu testy skórne. W przypadku AZS praktycznie niemożliwe jest wyodrębnienie ze środowiska kota uczulającego składnika, więc może się okazać, że zwierzę do końca życia będzie przyjmować leki ułatwiające kontakt z alergenem. ————— Redakcja Przejdź do następnej strony Alergia na kota – skąd się bierze i jak z nią walczyć? Uczulenie na kota występuje w momencie, kiedy nasz układ immunologiczny reaguje nieprawidłowo na wydzielane przez zwierzaka alergeny. Tak jak w każdym przypadku alergii spektrum objawów jest bardzo szerokie – od świądu i zatkanego nosa aż po wstrząs anafilaktyczny, który w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do śmierci. Oczywiście najczęściej objawy nie są tak straszne, jednak mimo wszystko potrafią skutecznie utrudnić życie. Alergia na mruczące zwierzaki bardzo często określana jest jako uczulenie na sierść kota. Tymczasem zazwyczaj problemem jest nie tyle samo futro zwierzaka, ile pewien określony rodzaj białka: Fel d 1, który znajduje się w naskórku kota oraz w jego gruczołach ślinowych. Jeżeli cierpisz na tego rodzaju problem, zapewne zauważyłeś, że nieprzyjemne objawy pojawiają się nie tylko przy bezpośrednim kontakcie z kotem, ale także podczas przebywania w jego otoczeniu. Białko Fel d 1 zostaje bowiem „rozrzucane” przez zwierzaka razem z komórkami skóry czy właśnie ze śliną. Na domiar złego koty uczulają bardzo często (dużo częściej niż psy), a roznoszone przez nie alergeny niezwykle łatwo się rozprzestrzeniają. Alergia na kota jest wrodzona. Alergia na kota – objawy Czasami zdarza się, że nie jesteśmy pewni, czy objawy, które nas dręczą, faktycznie świadczą o alergii na kota. Możesz rozważać taką opcję, jeżeli w obecności mruczącego futrzaka przydarzają ci się takie symptomy, jak na przykład: łzawienie oczu, zatkany nos, kaszel, swędzenie skóry, wysypki i reakcje alergiczne na skórze, duszności, opuchnięte powieki. Zobacz też: Kot egipski mau – kot ze skarabeuszem W bardzo rzadkich przypadkach mogą pojawić się także objawy ciężkie, których obecność może zagrażać twojemu życiu. Pod numer alarmowy natychmiast należy zadzwonić, kiedy ty lub ktoś z twojego otoczenia doświadczacie: obrzęku krtani, mocnej duszności i braku możliwości zaczerpnięcia oddechu, spadku ciśnienia tętniczego, utraty przytomności lub bardzo mocnych zawrotów głowy. Objawy alergii na kota mogą przytrafić się w trzech sytuacjach. Najbardziej oczywisty jest bezpośredni kontakt ze zwierzęciem. Można spodziewać się ich jednak w bezpośrednim otoczeniu kota – na przykład w mieszkaniu, w którym na co dzień przebywa. Co więcej, bardzo często objawy alergii wywoływane są przez osoby, które mieszkają z kotem i feralne białko przenoszą na ubraniach. Nie zawsze objawy pojawiają się od razu po kontakcie ze zwierzęciem. Czasami musimy zaczekać na nie od kilkunastu minut do nawet trzech godzin. Jeżeli jesteś alergikiem, unikaj sytuacji, w których kot mógłby cię ugryźć. Zwierzęta te bardzo rzadko atakują ludzi w ten sposób, jednak lepiej dmuchać na zimne i nigdy nie drażnić sierściucha, szczególnie tego, którego temperamentu nie znasz. Odradza się także zabawę z małymi kotami. Objawy alergii na kota są najbardziej niebezpieczne dla osób, które cierpią na choroby przewlekłe, takie jak astma czy atopowe zapalenie skóry (AZS). Leczenie alergii na kota Alergia na kota jest nie tylko nieprzyjemna, ale w niektórych sytuacjach może być także niebezpieczna dla naszego zdrowia i życia. Wiele osób zwyczajnie chciałoby móc przygarnąć kota i cieszyć się kontaktem z nim. Z drugiej stron alergia jest wymieniana jako najczęstszy pretekst do pozbywania się zwierzęcia z domu. Czy istnieje sposób na to, żeby pozbyć się uczulenia i móc na co dzień obcować ze zwierzakiem? Alergia na koty – leczenie farmakologiczne Alergicy mogą przyjmować specjalne leki na receptę, które minimalizują objawy i sprawiają, że stają się one mniej dokuczliwe. Warto jednak zaznaczyć, że farmakoterapia nie eliminuje samego problemu. Jest jedynie forma leczenia objawowego. O jakich środkach mowa? Są to przede wszystkim leki przeciwhistaminowe oraz takie, które pomagają zmniejszyć uporczywe objawy kataru. W przypadku silnych duszności dodatkowo stosowane są leki, które poprawiają wydolność oskrzeli. Pamiętaj jednak, że leki są podawane raz na jakiś czas i nie będziesz mógł przyjmować ich stale. Alergia na koty – odczulanie Leczenie alergii zawsze powinno być dobrze przemyślane i dobrane indywidualnie przez lekarza alergologa. Czasami stosowana jest tak zwana immunoterapia, popularnie zwana odczulaniem. Warto jednak zaznaczyć, że w przypadku uczulenia na koty jest to sposób nieco mniej skuteczny niż bywa to w sytuacji uczulenia na kurz. Jak najbardziej można jednak próbować, ponieważ skutki bywają naprawdę zadowalające. Jeżeli bierzesz pod uwagę odczulanie, musisz pamiętać, że jest to proces długotrwały. Niestety, jedna wizyta u alergologa nie umożliwi ci natychmiastowej wycieczki do schroniska po puchatego kotka. Proces immunoterapii trwa bowiem zazwyczaj od trzech do pięciu lat. Na czym polega taka terapia? Osoba uczulone regularnie otrzymuje zastrzyki z porcjami alergenu, które z każdą dawką są coraz wyższe. W ten sposób organizm uczy się tolerować uczulające nas białko. Alergia na koty – domowe sposoby Czy istnieją mniej inwazyjne sposoby na pozbycie się alergii dla kota? Istnieje kilka działań, które możesz powziąć na własną rękę w warunkach domowych. Warto jednak pamiętać, że ma to bardzo różne skutki i działa wyłącznie w przypadku, kiedy objawy na ogół są delikatne. Jeżeli alergia na kota objawia się wyłącznie delikatnym swędzeniem przy przytulaniu czy ewentualnie okazyjnym katarem, można próbować zatrzymać pupila, zachowując przy tym odpowiednie środki ostrożności. Przede wszystkim pamiętaj, aby dokładnie myć ręce po każdym bliskim kontakcie z kotem. Bardzo ważna jest także dbanie o futro pupila. Powinno ono być regularnie wyczesywane. Czasami poleca się także częste kąpiele, chociaż zasadniczo nie jest wskazane, ponieważ może wpędzić zwierzaka w mocny stres. Mieszkanie alergika, w którym mieszka także kot, powinno być regularnie wietrzone. Oczywiście tylko w momencie, kiedy zarówno okna, jak i balkon są bardzo dokładnie zabezpieczone i zwierzęciu nie grozi upadek. Konieczne jest także regularne odkurzanie wszystkich powierzchni, na których mogą gromadzić się alergeny. Mowa tu nie tylko o dywanach, ale także o meblach, takich jak kanapy, czy fotele. Najlepiej wybrać do tego specjalny odkurzacz z filtrem HEPA. Nie obędzie się także bez częstego wycierania kurzy. Czasami przebywanie z kotem w jednym domu sprawia, że objawy alergii z czasem zmniejszają się lub ustępują. Nie jest to jednak żadną regułą i zwykle dzieje się w przypadku lżejszych alergii. Podejście oparte na przekonaniu, że warto wziąć kota do domu i „jakoś to będzie” często kończą się nasileniem objawów. Niewinny zwierzak natomiast traci dom, co jest dla niego prawdziwą tragedią. Alergia na kota – czy istnieją hipoalergiczne rasy? Bardzo często osoby uczulone na koty, które jednak nie chcą rezygnować z towarzystwa zwierzaka, decydują się na kupno rasy bezwłosej. Niestety, jest to bardzo niebezpieczna pułapka, która wynika z niewiedzy. Jak już ustaliliśmy, powodem uczulenia nie jest sierść zwierzaka, a najczęściej jego naskórek i ślina. Nawet perfekcyjnie łysy kot nie będzie w tym wypadku rozwiązaniem problemu. Czy istnieją więc rasy hipoalergiczne? Niestety nie. Niektórzy hodowcy próbowali ukształtować koty, które byłyby bezpieczne nawet dla osób silnie uczulonych. Przykładem były słynne koty Ashera, wyhodowane przez jedną z amerykańskich firm i uznawane za najdroższe koty świata. Niestety, nie było żadnych badań, które potwierdzałyby, że zwierzęta faktycznie były hipoalergiczne. Ashery nie są już dzisiaj hodowane, jednak wiele osób uważa je za bardzo ciekawy i w gruncie rzeczy genialny przykład kampanii marketingowej. Warto jednak wiedzieć, że jest kilka ras kotów, w których ciele znajduje się nieco mniejsza ilość białka Fel d 1. Zmniejsza to ryzyko wystąpienia alergii. Co więcej, niektóre z nich są rasami naturalnymi i jak najbardziej owłosionymi. Spośród nich wymienić można takie koty jak: sfinks, cornish rex, devon rex, kot jawajski, kot bengalski, kot syberyjski. Silna alergia a miłość do kotów – czy jest jakieś wyjście? Czasami zdarza się, że bardzo silna alergia uniemożliwia jakikolwiek kontakt z kotami. Farmakoterapia nie może być stosowana ciągle, a immunoterapia w tym rodzaju alergii czasami po prostu nie działa. Czy w związku z tym dla mocno uczulonych miłośników kotów nie ma żadnej nadziei? Niestety, przy bardzo silnej alergii najlepszym, co można zrobić, jest po prostu unikanie kotów. Nawet najbardziej hipoalergiczne w teorii koty nie są całkowicie wolne od białka Fel d 1. Co za tym idzie mogą wywoływać alergię. Dla własnego bezpieczeństwa marzenie o opiece nad kotem można w takiej sytuacji niestety odłożyć na półkę. Z drugiej jednak strony pamiętaj, że jako miłośnik kotów możesz zrobić wiele dla ich dobra nawet bez fizycznego kontaktu. W naszym kraju kocia bezdomność nadal ma się świetnie. Funkcjonuje także wiele fundacji, które pomagają w kastrowaniu kotów wolnożyjących oraz w znajdowaniu nowych domów tym, które tego potrzebują. Warto raz na jakiś czas wesprzeć, którąś z fundacji drobnym przelewem. Alternatywą jest zakup karmy, kocyków czy leków. Skontaktuj się z organizacją, która działa blisko ciebie i dowiedz się, czego najbardziej potrzebuje. Dobrym rozwiązaniem jest także dokarmianie kotów wolnożyjących. Jest to istotne szczególnie zimą. Tak naprawdę każda pomoc jest na wagę złota. Alergia na kota zdarza się o wiele częściej niż uczulenie na psa. Istnieje kilka sposobów na walkę z tą przypadłością. Możemy zastosować specjalne leki lub odczulanie. W lżejszych przypadkach sprawdzi się mocniejsze dbanie o higienę w mieszkaniu. Jeżeli jednak twoja alergia jest bardzo silna, zamiast standardowej adopcji kota możesz rozważyć na przykład adopcję wirtualną. Pomożesz w ten sposób zwierzakowi, a jednocześnie nie narazisz się na przykre konsekwencje. Uczulenie na kocią sierść to mit Wiele osób bardzo chciałoby mieć w domu kota, ale jest to niemożliwe, ponieważ któryś z członków rodziny jest uczulony na sierść. Ale czy na pewno na sierść? Jak poradzić sobie z alergią oraz czy rzeczywiście stoi ona na przeszkodzie posiadania kotka? Co tak naprawdę uczula? Osoby, które są uczulone na koty, w rzeczywistości nie są uczulone na ich sierść, ale na kocią ślinę, która jest silnym alergenem zawierającym białko oraz na drobinki skóry osadzające się na sierści. Gruczoły łojowe produkują wydzielinę, która osadza się na skórze kota, a następnie roznosi po całym pomieszczeniu razem ze złuszczającym się naskórkiem. Ponadto kot podczas codziennej toalety pozostawia swoją ślinę na futerku, po jej wyschnięciu ślina spada z futerka i roznosi się po całym mieszkaniu. Drobinki glikoproteiny Fel d1 osadzają się w trudno dostępnych miejscach, zwłaszcza w miękkich meblach lub na dywanach i mogą tam pozostawać przez wiele miesięcy. Dlatego osoby uczulone na koty czują obecność zwierząt w pomieszczeniach, w których aktualnie one nie przebywają. Skoro już wiemy, że nie sierść jest alergenem, ale kocia ślina i skóra, zastanówmy się, jak poradzić sobie z alergią? Paradoksalnie jednym z lepszych sposobów na pozbycie się alergii na kota jest zamieszkanie z nim pod jednym dachem. Organizm podczas częstego i silnego kontaktu z alergenem sam się uodparnia i odczula. Dotyczy to oczywiście łagodnego przebiegu alergii charakteryzującego się objawami takimi jak: łzawienie oczu, katar, czy kichanie. W powyższych przypadkach wystarczy utrzymanie mieszkania w czystości. Częste sprzątanie, odkurzanie, eliminowanie kociej sierści poprawia kondycję alergika. Warto pamiętać o wietrzeniu pomieszczeń, nie wpuszczaniu ulubieńca do sypialni, a także o myciu rąk po zabawach z kotem. Ważne jest zakupienie filtru do powietrza i umieszczenie go w każdym pomieszczeniu. W przypadku wystąpienia silnej alergii objawiającej się wysypką, świądem, silnym kaszlem, czy trudnościami w oddychaniu mogącymi prowadzić do przewlekłego zapalenia zatok lub nawet astmy należy niezwłocznie ograniczyć kontakt z kotem. Warto pomyśleć w tym przypadku o umieszczeniu kota u zdrowego członka rodziny lub przyjaciela. Można też oddać ulubieńca rodzinie zastępczej. Jest wiele rozwiązań pozwalających uniknąć schroniska, pamiętajmy o tym. Preparaty antyalergiczne i odczulanie… Stosowanie leków przeciwhistaminowych neutralizuje objawy alergii. Można również stosować kortykosteroidy donosowe lub wziewne – ich działanie jest miejscowe i przeciwzapalne. Leki obkurczające naczynia powstrzymują wystąpienie kataru lub obrzęku śluzówki nosa. Wykonanie testów uczuleniowych pozwoli dokładnie zlokalizować przyczynę alergii i przeprowadzić odczulanie na konkretny składnik. Szczepienia powodują uodpornienie się układu immunologicznego, który zaczyna tolerować alergen. Jest to niestety proces długotrwały – tego typu odczulanie trwa od 3 do 5 lat. Wskazówka: Część leków przeciwalergicznych jest połączeniem preparatów przeciwhistaminowych oraz obkurczających. Te leki są najbardziej skuteczne, ale jednocześnie bardzo niebezpieczne dla osób z nadciśnieniem tętniczym lub chorobami serca. Dlatego odczulanie należy przeprowadzać pod czujnym okiem lekarza. Zapewne kochasz Swojego kota, bo jest dla Ciebie równie ważny jak inni członkowie rodziny. A może nawet ważniejszy (przynajmniej Twój kot tak zapewne uważa)… Przeczytaj artykuł Codziennie podziwiasz harmonijny ruch Twojego kota. Także codziennie odżywiasz swojego kota, starając się zapewnić mu odpowiednią dawkę witalności, by cieszył Twoje oczy… Przeczytaj artykuł Gęsta, sprężysta i błyszcząca sierść Twojego kota, cieszy oczy dając widoczne potwierdzenie tego że jest odpowiednio zadbany… Przeczytaj artykuł Alergia „na kota”. Jak wspomóc zasadnicze leczenie? Koty, zaraz obok psów, to najpopularniejsze zwierzęta domowe. Koty są mało kłopotliwe, nie wymagają przesadnego zaangażowania ze strony właściciela, ale niestety mają jedną istotną wadę: uczulają. Tak zwana „alergia na kota” to skrót myślowy, ponieważ wbrew powszechnej opinii alergenem nie jest kocia sierść, ale białka znajdujące się w ślinie zwierzaka. Na szczęście leczenie „alergii na kota” jest możliwe i przynosi bardzo dobre efekty. Zwłaszcza, gdy stosuje się dodatkowe środki zaradcze. Co wywołuję reakcję uczuleniową? Jak wspomnieliśmy we wstępie, kocim alergenem jest białko, a dokładnie dwie postaci proteiny: Fel d 1 (sekretoglobina) Fel d 2 (albumina surowicy kota) Zdecydowanie silniej uczula pierwsze z tych białek, które odpowiada za nawet 90% wszystkich „alergii na kota” wśród ludzkiej populacji. Fel d 1 jest wytwarzane w kocich gruczołach ślinowych. W momencie, gdy kot zaczyna wylizywać sierść (a robi to każdy mruczek, często poświęcając na to połowę doby) alergen unosi się wraz z popularnymi kłaczkami, trafiając do układu oddechowego ludzi przebywających w pobliżu zwierzaka. Kontakt z alergenem można mieć także po prostu głaszcząc kota. Białko Fel d 1 jest jednak produkowane również w gruczołach łojowych na skórze zwierzaka. Martwy naskórek zawierający alergen trafia do otoczenia i tym samym do płuc czy oczu człowieka, wywołując reakcję alergiczną. Ponadto Fel d 1 produkują gruczoły doodbytnicze oraz komórki podstawne nabłonka. W praktyce nie ma zatem możliwości, aby w 100% zabezpieczyć się przed alergenem. Ciekawostka Znacznie więcej białka Fel d 1 produkują kocury. Kotki są więc nieco „bezpieczniejsze” dla alergików. Białko Fel d 2 jest mniej agresywnym alergenem i według badań odpowiada za około 15% przypadków uczulenia. Najczęściej znajduje się w kocim moczu. Stąd osoby, które mają alergię, raczej nie powinny sprzątać kuwety pupila. Warto dodać, że reakcję alergiczną mogą wywołać także inne kocie białka: Fel d 3 (cystatyna), Fel d 4 (lipokalina), Fel d 5 (immunoglobulina A), Fel d 6w (immunoglobulina M) oraz Fel d 7 (von Ebner’s gland protein). Takie przypadki są jednak jednostkowe. Jak rozpoznać u siebie „alergię na kota”? Najprościej będzie zaobserwować swoją reakcję na towarzystwo mruczka. Jeśli osoba w pełni zdrowa po kilkunastu minutach spędzonych w jednym pomieszczeniu z kotem zaczyna kichać, łzawią jej oczy, ma duszności, pojawia się drapanie w gardle czy reakcje skórne (pokrzywka, zaczerwienienie), to niemal na pewno mamy do czynienia z alergią. Trzeba podkreślić, że bagatelizowanie takich objawów przez osoby mające stały kontakt z kotem, może się skończyć bardzo nieprzyjemnymi konsekwencjami. Nieleczona alergia często skutkuje nabawieniem się astmy oskrzelowej – szczególnie narażone na to są dzieci. Dlatego w momencie zaobserwowania u siebie wymienionych objawów, warto umówić się na wizytę u alergologa. Oczywiście mówimy tutaj o osobach posiadających kota lub pracujących w pomieszczeniu, w którym bytuje zwierzę. Leczenie „alergii na kota” Ten rodzaj alergii jest na szczęście doskonale rozpoznany i współczesna medycyna dysponuje już skutecznymi środkami zaradczymi. Podstawowym z nich jest procedura odczulania, podczas której pacjent jest poddawany ekspozycji na alergen (w tym przypadku kocie białka). Przed przystąpieniem do terapii przeprowadza się dokładne testy mające wykazać, który rodzaj białka uczula pacjenta. Niestety, odczulanie trwa bardzo długo – przeciętnie 3 do 5 lat. Początkowo pacjent musi przyjmować zastrzyki z alergenem nawet 2 razy w tygodniu, co jest kłopotliwe dla osób aktywnych zawodowo. Należy również pamiętać, że odczulanie nigdy do końca nie wyleczy z alergii – może natomiast znacząco zwiększyć komfort życia pacjenta. W przypadku bardzo silnej alergii lekarz może zalecić terapię farmakologiczną, w której ramach pacjent przyjmuje leki przeciwhistaminowe. Dodatkowo, aby zapobiec napadom alergicznym, może istnieć konieczność stosowania kortykosteroidów oraz leków obkurczających (najczęściej aplikowanych do nosa). Wspomaganie leczenia Niezależnie od prowadzonego odczulania alergik powinien pamiętać o stosowaniu się do podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny. Jeśli nie ma możliwości unikania alergenu, należy przede wszystkim zadbać o czystość w mieszkaniu. Częste sprzątanie, odkurzanie kociej sierści, regularne mycie kuwety – to absolutna podstawa (te czynności powinna wziąć na siebie osoba, która nie jest uczulona). Bardzo wskazane jest również stosowanie specjalistycznych środków barierowych, które neutralizują popularne alergeny w środowisku domowym. Przykładem takiego produktu jest Allergoff w sprayu. Ten środek zabezpiecza m. in. materac, poduszki, dywany, dziecięce zabawki czy tapicerowane meble przed rozwojem alergenów, w tym pochodzenia zwierzęcego. Produkt jest w 100% bezpieczny dla zwierząt, dlatego można nim spryskać kocie legowisko. Dodatkowo warto stosować inne produkty z linii Allergoff, które zostały stworzone z myślą o alergikach: Allergoff do płyn do tkanin czy krem Allergoff Atopy dla osób mających odczyny alergiczne na skórze. Stosowanie tych środków zaradczych oraz poddanie się odczulaniu daje niemal pewność, że „alergia na kota” będzie skutecznie kontrolowana i nie zajdzie potrzeba sięgnięcia po ostateczne rozwiązanie, czyli pozbycie się kota z domu. Alergia na sierść – jak sobie z nią radzić? Liczba zachorowań na ten rodzaj alergii stale rośnie i staje się coraz większym problemem. Za jej rozwój odpowiadają zwierzęta, z którymi mamy najczęstszy kontakt – psy i koty. Uczulenie na sierść kota czy psa to w rzeczywistości alergia na złuszczony naskórek obecny w sierści zwierzaków oraz białka zawarte w ich ślinie i moczu. Alergia na zwierzęta domowe ma charakter całoroczny. Jest najbardziej odczuwalna jesienią i zimą. Może być także przyczyną astmy. Alergią nazywamy nieprawidłową odpowiedź układu odpornościowego na substancje potencjalnie nieszkodliwe, z którymi nasz organizm rozpoczyna walkę. W konsekwencji uwalnia on do krwi różne substancje, które odpowiadają za rozwój reakcji alergicznej i wystąpienie nieprzyjemnych objawów. Alergeny zwierzęce otaczają nas dosłownie wszędzie. Ich obecność można stwierdzić nawet w mieszkaniach, w których nigdy nie było zwierząt (mogły zostać przeniesione np. na ubraniach). Pośród alergenów zwierzęcych możemy wyróżnić ślinę, mocz, wydzielinę gruczołów łojowych i potowych. naskórek. Przeczytaj również:Alergia – rodzaje alergenów, objawy, badania diagnostyczne W praktyce zdecydowana większość alergenów zwierzęcych to białka. Sierść w reakcji nadwrażliwości jedynie przenosi wydzielone substancje alergizujące. Do organizmu człowieka dostają się głównie przez układ oddechowy. Mogą wywołać dwa typy reakcji: gwałtowną – objawy pojawiające się nagle, silna reakcja, przewlekłą – reakcja słaba, zaburza ona stopniowo prawidłowe działanie układu oddechowego, odgrywa istotną rolę w rozwoju astmy. Objawy alergii na sierść Objawy alergii są dość zróżnicowane i zależą od gatunku, jaki nas uczula. Najczęściej występujące dolegliwości to: kichanie, częste i napadowe, nieżyt nosa, obecność wodnistej wydzieliny, kaszel, uczucie pieczenia i swędzenia w jamie ustnej, gardle i nosie, zapalenie spojówek – zaczerwienienie, łzawienie oczu, mogą pojawić się także objawy astmy, rzadziej wystąpić mogą także objawy skórne – świąd, pokrzywka. Skąd się bierze alergia na kota? Alergeny kota produkowane są przez jego gruczoły łojowe i ślinowe, znajdują się także w naskórku. Bardzo łatwo przenoszą się w mieszkaniu, w którym żyją koty. Ze względu na swoje małe rozmiary unoszą się w powietrzu i wnikają do dróg oddechowych, są lepkie, dlatego łatwo przenieść je np. na ubraniu. Potrafią się także utrzymywać bardzo długo w miejscach, gdzie od dawna nie przebywa już żaden kot. Substancją, która odpowiada za objawy uczulenia, jest białko Fel d I. Koty kilka razy dziennie czyszczą futro i regularnie rozprowadzają alergeny. Z licznych obserwacji wynika, że znacznie silniej uczulają niekastrowane samce. Wynika to z faktu, iż wydzielają o wiele więcej łoju niż samice, za co odpowiadają zaś hormony. W celu ograniczenia ilości alergenów dobrym sposobem jest kastracja kota. Słabiej uczulają koty rasy: syberyjskiej, comish rex, devon rex, bezwłose rasy sfinks. Alergia na psa – co nas uczula? W przypadku uczulenia na psy mamy do czynienia z antygenem Can f1, który występuje głównie w ślinie i naskórku, uczula nas także ich krew, łój, mocz i kał. Podobnie jak w przypadku kotów silniej alergizują nas samce. Jednymi z najsilniej uczulających ras są boksery z racji swojej skłonności do nadmiernego ślinienia, a tym samym roznoszenia większej ilości alergenów. W przeciwieństwie do alergenów kocich psie są cięższe, w związku z czym są mniej lotne i rzadziej inhalowane. Alergia na sierść innych zwierząt Najczęstszymi winowajcami naszych dolegliwości są oczywiście psy i koty, ale inne zwierzęta także mogą odpowiadać za rozwój alergii, np. myszy, chomiki, szczury, świnki morskie. Głównym źródłem alergenów są u nich mocz i ślina. Alergia na sierść – leczenie Aby stwierdzić, czy rzeczywiście nasze dolegliwości to objawy alergii na naszego zwierzaka, konieczna jest wizyta u alergologa. Przeprowadzi on szczegółowy wywiad i zleci testy skórne. Testy te polegają na nakłuciu naskórka i wprowadzeniu pod skórę alergenu i obserwacji objawów. Substancje pochodzenia zwierzęcego odpowiedzialne za alergie powodują zaczerwienienie i rumień w miejscu podania, jest to tzw. reakcja rumieniowo-bąblowa. Niekiedy zdarza się, że testy skórne dają niejednoznaczne wyniki, dlatego przeprowadza się testy z krwi. Najczęściej stosowany jest test RAST sprawdzający poziom przeciwciał IgE skierowanych przeciwko konkretnemu alergenowi. Jeśli alergia została zdiagnozowana, mamy do wyboru kilka rozwiązań, które pomogą wyeliminować objawy lub chociaż je złagodzić. Leczenie objawowe Leki antyhistaminowe – zmniejszają wydzielanie histaminy, która wydzielana jest w czasie reakcji alergicznej, łagodząc symptomy uczulenia. Mogą występować w postaci tabletek, syropów czy kropli. Częstym działaniem niepożądanym są senność i zmęczenie. Leki obkurczające naczynia krwionośne – stosowane miejscowo w formie kropli do nosa i oczu. Zwężają poszerzone w wyniku reakcji alergicznej naczynia, łagodząc swędzenie, zaczerwienienie spojówek czy zatkany nos. Kortykosteroidy – stosowane najczęściej donosowo. Działaniem niepożądanym może być szczypanie w nosie po aplikacji leku. Przeczytaj również: Alergia – jak ją leczyć?Leki przeciwhistaminowe w leczeniu alergii Leczenie odczulające (immunoterapia) Terapia ta polega na podawaniu osobie uczulonej coraz większych ilości alergenów, najczęściej w postaci szczepionki podskórnej, donosowej lub tabletek podjęzykowych. Ma to na celu doprowadzenie do stanu, w którym do wywołania reakcji alergicznej będzie potrzebne coraz większe stężenie alergenu, co skutkuje rzadszym występowaniem objawów oraz ich słabszym nasileniem. Skuteczność metody jest niższa w przypadku uczulenia na psy niż koty. Przeczytaj również: Odczulanie doustne i podjęzykowe – kto i kiedy może je zastosować?Odczulanie – skuteczny sposób na alergię Porady dla osób cierpiących na alergie na zwierzęta Regularnie kąp swojego pupila. Częste kąpiele znacząco zmniejszają ilość alergenów przenoszonych na ich sierści. Nie wpuszczaj zwierzęcia do sypialni. Pamiętaj, aby po bezpośrednim kontakcie z pupilem umyć ręce, zanim dotkniesz okolic oczu. Najlepiej usuń lub przynajmniej zmniejsz liczbę dywanów i mebli tapicerowanych. Stosuj łatwo zmywalne wykładziny i czyść je regularnie. Stosuj odkurzacze wodne lub wyposażone w filtry HEPA. Źródła: Rudzki E., „Alergeny”, Medycyna Praktyczna. 2008: 256–259, Warszawa. Sybilski A., Czy pozbywać się zwierząt po rozpoznaniu alergii? Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii, 2016, WUM. Leszczyńska I., Zawisza E., „Uczulenie na naskórki zwierząt” Borgis – Nowa Medycyna 2/2000. Krauze A., Lange J., Kulus M.: Alergia na zwierzęta. Alergoprofil. 2011; 7: 17–18. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Alergia na kota – objawy i leczenie. Czy może minąć Kłopoty z alergią? Sprawdź konsultacje Koty mają wyjątkowo silne alergeny i uczulają częściej niż psy i inne zwierzęta domowe. Sprawdź, jak objawia się alergia na kota, jak ją leczyć, a także czy alergik musi pozbyć się z domu mruczącego pupila. Alergia na kota Jednym z najsilniejszych alergenów jest Fel d 1, obecny w gruczołach ślinowych i skórze kota. Uczula on zdecydowanie silniej niż alergeny psa. Dodatkowo koty mają więcej alergenów od psów, prawdopodobnie dlatego uczulają częściej i co gorsza – uczulenie na kota może nasilać się z wiekiem. Co więcej, cząsteczki kocich alergenów są nawet 10 razy mniejsze od alergenów roztoczy, przez co z łatwością unoszą się w powietrzu i rozprzestrzeniają w otoczeniu alergika. Z badań ankietowych wynika, że objawy uczulenia po kontakcie z kotem odczuwa 13 proc. Polaków, ale testy skórne potwierdzają alergię na kota u niespełna 4 proc. badanych. Jakie alergeny ma kot? Kot ma w sobie 8 alergenów. Najsilniejszym jest Fel d 1 – sekretoglobina, czyli białko obecne w gruczołach ślinowych, łojowych, około odbytniczych, sierści i skórze kota. Z badań wynika, że 80-90 proc. alergików jest wrażliwych na ten alergen. Pozostałe kocie alergeny to: Fel d 2 – albumina surowicy kota. Ten rodzaj białka odpowiada za reakcje krzyżowe z mięsem wieprzowym. Nadwrażliwość na Fel d 2 występuje u ponad 20 proc. chorych; Fel d 3 – cystatyna. U około 10 proc. osób z alergią na kota stwierdza się przeciwciała skierowane przeciwko temu białku; Fel d 4 – lipokalina. Wydzielana jest przez śliniankę podżuchwową kota. Alergen również powodujący reakcje krzyżowe. Nadwrażliwość stwierdza się u około 60 proc. pacjentów; Fel d 5 – immunoglobulina A. Prawie 40 proc. alergików produkuje przeciwciała skierowane przeciwko Fel d 5 kota; Fel d 6 – immunoglobulina M. Reaguje krzyżowo z immunoglobuliną A; Fel d 7 – białko znajdujące się w gruczołach językowych tylnych; Fel d 8 – białko wykryte w śliniance żuchwowej kota. Objawy alergii na kota Alergia na kota może wywoływać różnego rodzaju objawy ogólnoustrojowe. Najczęściej wymieniane to: łzawienie oczu, zaczerwienienie i świąd oczu, kichanie, katar sienny, kaszel, duszność, świąd gardła, świszczący oddech, pokrzywka skórna, świąd skóry, rumień, wyprysk, bóle brzucha po zjedzeniu mięsa wieprzowego, wstrząs anafilaktyczny po ugryzieniu kota. Z badań wynika, że wielu pacjentów z alergią na kota choruje także na astmę, atopowe zapalenie skóry lub alergiczny nieżyt nosa. Alergia na kota – po jakim czasie pojawiają się objawy uczulenia? Objawy uczulenia na kota mogą pojawić się natychmiast po kontakcie ze zwierzęciem lub w ciągu kilku najbliższych godzin. W rzadkich przypadkach pierwsze objawy obserwuje się później. Alergolodzy podkreślają, że najczęściej symptomy reakcji alergicznej występują od 15 minut do 6 godzin po kontakcie z kocim alergenem. Diagnostyka alergii polega na wywiadzie z pacjentem oraz przeprowadzaniu badań dodatkowych – testów skórnych oraz laboratoryjnych. Alergia na kota a leki Alergię na kota leczy się głównie objawowo. Objawy łagodzą leki przeciwhistaminowe, glikokortykosteroidy oraz kromoglikan sodu. Zwykle głównym zaleceniem lekarzy jest unikanie kontaktu z alergenem, jednak zanim osoba uczulona podejmie decyzję o pozbyciu się pupila, powinna najpierw wypróbować inne metody zmniejszania dolegliwości alergicznych. Warto mieć na względzie fakt, że kastracja znacząco zmniejsza stężenie Fel d 1. Wpływ na obecność alergenów w mieszkaniu ma także mycie kota, aczkolwiek efekt utrzymuje się przez 2-3 doby. Ponadto alergeny kota łączą się drobinkami kurzu, dlatego alergikom zaleca się częste odkurzanie mieszkania. Można także wypróbować immunoterapię, czyli odczulanie. Jeśli objawy alergii na kota nadal będą dotkliwe, warto zastanowić się nad poszukaniem pupilowi nowego domu. Warto jednak wiedzieć, że całkowite oczyszczenie domu z alergenów będzie trwać jeszcze kilka miesięcy. Proces ten można przyspieszyć, pozbywając się z domu dywanów, firanek oraz zasłon, a także stosując specjalne antyalergiczne odkurzacze. Pozbycie się z domu pupila wcale nie zagwarantuje choremu, że objawy alergii nie powrócą. Alergeny kota mogą unosić się także w przestrzeni publicznej – w szkole, pracy, komunikacji miejskiej etc. Autor: Joanna Woźniak Czytaj też: Bibliografia: Buczyłko K., Alergeny kota: nie tylko Fel d 1, Alergia 3/2017. Ukleja-Sokołowska N., Bartuzi Z., Nowoczesna diagnostyka alergii na psa i kota, Alergia Astma Immunologia 2016, 21 (2): 81-87.
Alergia pokarmowa u psów to problem, który coraz częściej diagnozowany jest w gabinetach weterynaryjnych. Niestety, nasi czworonożni przyjaciele nie powiedzą wprost, po jakich produktach czują się nie najlepiej. Podpowiadamy, jak rozpoznać, że Twój pupil cierpli na alergię pokarmową i jaka karma okaże się najlepsza dla jego wrażliwego żołądka.
Alergia u psa Alergia? Atopia? Tak wiele mówi się o atopii i alergii u zwierząt, ale czy wiesz, co tak naprawdę kryje się pod tymi pojęciami? Czym są te tajemnicze choroby i co je wywołuje? Z tego artykułu dowiesz się po czym rozpoznać alergię i atopowe zapalenie skóry u psa, oraz czym te choroby się różnią. Wyjaśnię Ci też jak się je leczy i jakie domowe sposoby możesz stosować we własnym zakresie. Sprawdź teraz czy Twój pies jest w grupie ryzyka i czy można zapobiec alergii. Co to jest atopia?Co to jest alergia?Alergia u psaAlergiczne pchle zapalenie skóry APZSAlergia pokarmowa u psaAlergia kontaktowa u psaOd czego powstaje alergia?Alergia u psa diagnostykaAlergia u psa objawyAtopowe zapalenie skóry u psaMechanizm powstawania chorobyAtopowe zapalenie skóry: diagnostykaKiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry?Predylekcje rasowe do wystąpienia AZSOcena stopnia nasilenia świąduTesty śródskórneAlergia u psa leczenieIle trwa alergia u psa?Ile kosztuje leczenie alergii/atopii u psa?Domowe sposoby na alergię/atopię u psa Co to jest atopia? Atopia to uwarunkowane genetycznie zaburzenie układu odpornościowego, o czym świadczy występowanie chorób o tym podłożu u zwierząt w tej samej linii/hodowli. Główną rolę przy atopii odgrywa predyspozycja genetyczna, ale na jej pojawienie się i przebieg znaczący wpływ mają czynniki środowiskowe. Co to jest alergia? Alergia to dużo szersze pojęcie. Jest to skomplikowana odpowiedź układu immunologicznego na kontakt z czynnikiem drażniącym, o budowie białkowej, zwanym alergenem. Odpowiedź ta polega na wytwarzaniu specyficznych substancji białkowych (głównie przeciwciał klasy IgE) oraz pobudzaniu limfocytów T. Podczas kolejnego po pierwszym kontakcie z alergenem prowadzi to z kolei do rozwoju reakcji będącej wynikiem stanu zapalnego. Stan zapalny jest efektem uwolnienia w trakcie przebiegu reakcji alergicznej substancji chemicznych odpowiedzialnych za wystąpienie objawów alergii. Należą do nich na przykład: histamina, leukotrieny, cytokiny i inne. Reakcja alergiczna może przebiegać z różnym nasileniem – od kaszlu czy świądu aż po niewydolność oddechową, niewydolność krążenia, a nawet zgon. Stan zapalny obserwujemy w obrębie jednego narządu (np. oko, nos) lub całego układu narządów (np. układ oddechowy w przebiegu astmy oskrzelowej). Alergia może pojawiać się tylko sezonowo, czyli np. w okresie pylenia uczulającej rośliny, lub na przestrzeni całego roku – np. w wyniku ekspozycji na obecne stale w kurzu roztocze. Reakcja alergiczna może też zachodzić bezpośrednio po zetknięciu się z czynnikiem uczulającym, lub z opóźnieniem w stosunku do ekspozycji na alergen, głównie z aktywacją przeciwciał IgE, ale także bez ich udziału w przebiegu reakcji. Alergia u psa W gabinecie weterynaryjnym podstawą do rozpoznania, czy mamy do czynienia z alergią czy z atopią jest dokładnie przeprowadzony wywiad. Warto wykonać też badania dodatkowe, w tym: badanie krwi, testy śródskórne, diety eliminacyjne i prowokacyjne. Wśród swoich pacjentów najczęściej spotykam się z: Alergiczne pchle zapalenie skóry APZS Alergia psa na pchły Alergiczne pchle zapalenie skóry – APZS – jest odpowiedzią organizmu na białko znajdujące się w ślinie pcheł. Do wystąpienia reakcji wystarczy kontakt nawet z 1 pchłą. Alergia u psa na pchły (APZS) ma charakter sezonowy, w naszym klimacie występuje głównie w miesiącach ciepłych. Ślina pcheł zawiera kilkanaście składników uczulających o budowie białkowej i reakcja alergiczna uaktywnia się po ukąszeniu przez pasożyta. Alergia pokarmowa u psa Alergia pokarmowa u psa Alergia pokarmowa – jej charakterystyczny obraz, to występowanie świądu. Problemy żołądkowo-jelitowe występują rzadko i mogą przybierać postać ostrego alergicznego zapalenia żołądka, eozynofilowego zapalenia jelit lub alergicznego zapalenia okrężnicy. Wiadomo, że podobnie jak u ludzi, alergia pokarmowa u psa wynika z nadwrażliwości typu anafilaktycznego na alergeny pokarmowe, ale możliwy jest też udział nadwrażliwości typu trzeciego i nadwrażliwości późnej. Na podstawie obrazu klinicznego nie sposób odróżnić alergię pokarmową od nietolerancji pokarmu wynikającej z obecności w pokarmie histaminy albo wskutek tego, że składniki pokarmu prowadzą do uwolnienia z komórek tucznych histaminy i innych mediatorów nadwrażliwości wczesnej na drodze nieimmunologicznej. Po wytworzeniu u wrażliwego zwierzęcia mediatorów, wrażliwość utrzymuje się długo po eliminacji alergizującego białka/czynnika. To tłumaczy, dlaczego poprawę stanu klinicznego psów z alergią pokarmową czasami uzyskuje się dopiero po kilkunastu tygodniach stosowania diety hipoalergicznej. Podejrzenie o alergię pokarmową u psów wysuwa się zwykle na podstawie bardzo dokładnego wywiadu, braku reakcji na leki sterydowe i dietę eliminacyjną. Alergia kontaktowa u psa Alergia kontaktowa psa Alergia kontaktowa inaczej kontaktowe zapalenie skóry jest wynikiem bezpośredniej styczności skóry z substancjami środowiskowymi. Może ono mieć charakter podrażnienia lub być wynikiem alergii. W wielu przypadkach ustalenie z jakim typem kontaktowego zapalenia skóry mamy do czynienia jest bardzo trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, w odróżnieniu od podrażnieniowego, ma podłoże immunologiczne. Za jego rozwój odpowiedzialna jest nadwrażliwość typu IV (komórkowego, czyli późna). W przeciwieństwie do podrażnieniowego zapalenia skóry reakcja rozwija się w odpowiedzi na substancje niewykazujące właściwości drażniących. Przed wywołaniem objawów klinicznych (faza pełnoobjawowa) wymagana jest trwająca pewien czas faza narażenia na alergen. Okres ten może trwać od 6 miesięcy, do nawet dwóch lat. Jak widzisz, jest wiele rodzajów alergii. W dalszej części artykułu dowiesz się jakie substancje/produkty znane są z większej tendencji do wywoływania odpowiedzi immunologicznej organizmu. Od czego powstaje alergia? Jak wiadomo, reakcja alergiczna jest odpowiedzią na zawarte w alergenie białko. Dlatego potencjalnie każda substancja z komponentą białkową ma prawo wywołać odpowiedź alergiczną. Do najbardziej znanych alergenów, wywołujących alergię kontaktową należą: Leki: neomycyna, gentamycyna, kanamycyna, spektynomycyna, streptomycyna, tobramycyna i bacytracyna, glikokortykosteroidy, chlorheksydyna, nadtlenek benzoilu, klotrimazol, olejek drzewa herbacianego, balsam peruwiański, tiabendazol, tretinoina. Rośliny: chryzantema, dalia (Compositae), primula (Primulaceae), bluszcz, liliowe, sosna i inne iglaki, mlecz, trzykrotka wężykowata, kamelia, zwartnica, cedr. Metale: chrom (cement, obroże skórzane), nikiel (obroże metalowe). Pozostałe: detergenty, herbicydy, guma (przyśpieszacze wulkanizacji), formaldehyd, sztuczne tkaniny, dinitrochlorbenzen. Produkty pokarmowe: właściwie każdy rodzaj mięsa lub białka zarówno pochodzenia zwierzęcego jaki roślinnego. Alergia u psa diagnostyka Podejrzenie alergii u psa Wyobraź sobie, że masz psa, u którego zauważasz częste drapanie się, nawracające zmiany skórne, czy wygryzanie skóry ciała. Jak wówczas postąpić? Czy na takiej podstawie możesz podejrzewać, że Twoje zwierzę jest alergikiem? Gdy do gabinetu wchodzi zwierzę, u którego właściciel podejrzewa występowanie alergii, rozmowę zaczynam od przeprowadzenia bardzo dokładnego wywiadu. Obejmuje on czasem nawet dokładne przeanalizowanie ostatnich 6-ciu miesięcy życia psa z uwzględnieniem: trybu życia, zmian, stosowanej profilaktyki, żywienia, kąpieli, stosowanych suplementów, stosowanych środków przeciwpasożytniczych. Po przeanalizowaniu tego okresu, rozpoczynamy badanie zwierzęcia z pobieraniem materiału ze zmian – zeskrobiny, odciski a czasem biopsje aspiracyjne cienkoigłowe. Alergia u psa objawy Alergia u psa objawy Zmiany typowe dla występowania alergii to: rumień, grudki lub krostki ropne, wtórne uszkodzenia typu przeczosy, nadżerki. Zwykle obserwuje się silny świąd – albo objawiający się drapaniem albo wygryzaniem partii ciała. W związku z uszkodzeniem powierzchownej warstwy skóry wtórnie często obserwujemy też ropne zapalenie skóry, które dodatkowo nasila świąd u zwierzęcia. U zwierząt rzadko jako objaw alergii występuje kichanie. Obserwujemy też niekiedy alergiczne zapalenie spojówek, ale występuje ono rzadko. Na poniższym wideo możesz zobaczyć jak wygląda alergia pokarmowa i wysypka u psa httpv:// Porozmawiajmy chwilę o atopii – jakie są objawy, możliwości diagnostyki i leczenia u psa? Objawy choroby są wynikiem wytwarzania przeciwciał IgE przeciwko alergenom środowiskowym. Najczęstszą przyczyną reakcji u psów są: alergeny roztoczy kurzu domowego, alergeny pleśni, alergeny pyłków roślin. Mechanizm powstawania choroby Powstawanie całej kaskady reakcji atopowego zapalenia skóry jest skomplikowane i nie do końca poznane… Wstępne badania sugerują, że alergen wnikający przez naskórek jest wychwytywany przez przeciwciała IgE związane na błonie komórkowej komórek Langerhansa. Komórki te wnikają do skóry właściwej i pełnią rolę komórek prezentujących antygen limfocytom T, zapoczątkowują odpowiedź immunologiczną. Przeciwciała IgE, łącząc się z receptorami dla fragmentu Fc IgE na powierzchni komórek tucznych i bazofilów, doprowadzają do ich tzw. opłaszczenia. Kolejne wniknięcie alergenu i jego związanie się ze swoistymi przeciwciałami IgE opłaszczającymi komórki tuczne doprowadza do ich uaktywnienia, czego wyrazem jest uwolnienie z ich komórek ziarnistości mediatorów chemicznych zapalenia. Mediatory te przyczyniają się do wywołania zapalenia skóry i świądu. Atopowe zapalenie skóry: diagnostyka Niestety nie posiadamy specyficznych testów laboratoryjnych, które byłyby w stanie jednoznacznie potwierdzić lub też wykluczyć atopowe zapalenie skóry u psów. Atopia nie ma również tak charakterystycznych objawów klinicznych, które pozwoliłyby na jednoznaczne postawienie rozpoznania. Również samo stwierdzenie pozytywnej odpowiedzi na zastosowane leczenie nie daje nam podstaw do postawienia rozpoznania choroby. Wszystko razem sprawia, że rozpoznanie atopowego zapalenia skóry psa nie jest sprawą łatwą. Rozpoznanie opieramy na podstawie wywiadu, zaobserwowania u badanego osobnika objawów klinicznych i wykonaniu badań dodatkowych mających na celu wykluczenie innych chorób skóry o podobnych objawach. Pomocne w diagnozowaniu są określone kliniczne kryteria diagnostyczne, ale stwierdzenie u zwierzęcia kryteriów diagnostycznych należy zawsze interpretować tylko jako podejrzenie atopowego zapalenia skóry a nie jego pewne stwierdzenie. Przed postawieniem diagnozy atopii, należy wykluczyć inne choroby przebiegające ze świądem, takie jak: alergiczne pchle zapalenie skóry, alergię pokarmową i nietolerancję pokarmową, świerzb i inne choroby pasożytnicze, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych, malaseziozę, kontaktowe zapalenie skóry. Spotykamy się z sytuacją, że podobne objawy mogą występować w przypadku grzybic skórnych, nużycy i dermatoz psychogennych. Należy pamiętać,że u zwierząt z atopowym zapaleniem skóry może współwystępować alergia pokarmowa lub alergiczne pchle zapalenie skóry. Powszechne są również powikłania w postaci bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych i drożdżycy. Kiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry? Kiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry? W dermatologii weterynaryjnej posiłkujemy się tak zwanymi kryteriami diagnostycznymi. Kryteria według Willemsego Kryteria większe główne: występowanie świądu, umiejscowienie zmian na twarzy i/lub obwodowych odcinkach kończyn, lichenizacja powierzchni zginaczowej stępu lub prostownikowej nadgarstków, przewlekłe lub nawracające zapalenie skóry, występowanie podobnych objawów w przeszłości, predyspozycja rasowa lub rodzinna. Kryteria mniejsze poboczne: pojawienie się objawów przed 3 rokiem życia, rumień na skórze twarzy i zapalenie warg, bakteryjne zapalenie spojówek, powierzchowne ropne gronkowcowe zapalenie skóry, nadmierna potliwość, dodatni wynik próby śródskórnej – wzrost poziomu swoistych dla alergenu przeciwciał IgE lub IgG. Kryteria według Prelaud’a Świąd ustępujący po leczeniu glikokortykosteroidami. Rumień małżowin usznych. Obustronne rumieniowe zapalenie skóry palców i między palcami. Zapalenie warg. Pojawienie się pierwszych objawów między 6 miesiącem a trzecim rokiem życia. Predylekcje rasowe do wystąpienia AZS Jakie rasy są najbardziej narażone? Rasy predysponowane do atopowego zapalenia skóry to: cocker spaniel, beauceron, boston terier, bullterier, bichon frise, cairn terier, shar pei, dalmatyńczyk, buldog angielski, seter angielski, springer spaniel, owczarek niemiecki, golden retriever, seter irlandzki, labrador retriever, lhasa apso, sznaucer miniaturowy, mops, terier szkocki, sealyham terier, terier tybetański, foksterier szorstkowłosy, west highland white terier, yorkshire terier. Rasy psów, u których podejrzewana jest predyspozycja do atopowego zapalenia skóry: amerykański cocker spaniel, jamnik, doberman, krótkowłosy wyżeł niemiecki, pudel. Ocena stopnia nasilenia świądu Atopowe zapalenie skóry u psa – objawy Pomocna w stwierdzeniu, czy mamy do czynienia z atopią/alergią jest ocena stopnia nasilenia świądu. Jest to subiektywna ocena właściciela w skali – świąd oceniany jest w punktach od 1 do 10. Wartość 0 oznacza, że w ciągu 24 godzin zwierzę nie drapało się, nie wygryzało i nie wylizywało skóry. Wartość 10 oznacza, że drapanie, wygryzanie i wylizywanie występuje u psa w sposób ciągły. Właściciel zwierzęcia, obserwując je, zaznacza na skali intensywność świądu. Dla ułatwienia wizualizacji świądu, na skali od długości 200 mm, z podziałką co 5 mm, właściciel oznacza zaobserwowany przez siebie świąd u psa. Innym stosowanym w ocenie stopnia nasilenia świądu sposobem jest indeks opierający się na 10-stopniowej skali nasilenia świądu (od 0 do 10) ocenianego w 6 okolicach ciała: Części twarzowej głowy. Obwodowych odcinkach kończyn. Pachach i pachwinach. Bokach klatki piersiowej. Na grzbiecie (okolica lędźwiowo-krzyżowa). Zewnętrznym kanale słuchowym. Testy śródskórne Dodatkowo, przy diagnostyce alergii pomocne okazują się testy śródskórne. Testy te polegają na śródskórnej iniekcji niewielkich ilości wyciągu alergenów. Jeśli mamy do czynienia z nadwrażliwością na daną substancję, to po 15-30 minutach powoduje to powstanie zaczerwienienia w miejscu śródskórnej aplikacji roztworu. Za pozytywny wynik testu śródskórnego uznajemy, gdy potwierdzimy obecność swoistych przeciwciał, jednak nie zawsze w takim przypadku zwierzę musi być atopikiem. Dlatego każda pozytywna reakcja musi być oceniana w połączeniu z informacjami z wywiadu, np. czas pomiędzy objawami a dającymi pozytywne reakcje alergenami. Negatywny wynik testu śródskórnego niekoniecznie jednak musi wykluczać atopię. Przed wykonaniem testu należy przestrzegać okresów odstawienia leków. Dla sterydów długo działających zaleca się 3-miesięczny okres przed wykonaniem testu, dla doustnego prednizolonu – 6 tygodni, a 1-2 tygodnie – dla preparatów sterydowych o działaniu miejscowym. Alergia u psa leczenie Alergia u psa leczenie Idealnym rodzajem terapii w przypadku chorób o podłożu alergicznym jest… unikanie alergenu. Jednak bardzo często zmiana warunków utrzymania zwierząt jest niemożliwa ze względu na koszt, lub czas, jaki należy na to poświęcić. Jako jedno z rozwiązań, proponuje się leczenie objawowe, polegające przede wszystkim na podawaniu sterydów z ewentualnym dodatkiem środków paliatywnych. Ponieważ leczenie chorób o podłożu autoimmunologicznym, do których alergia/atopia jest zaliczana wymaga dłuższych okresów, zaleca się wybieranie glikokortykoidów krótko działających, takich jak: prednizon, prednizolon, metyloprednizolon. Leki są dobierane indywidualnie przez lekarza weterynarii i po zapoznaniu się z każdym przypadkiem i historią choroby. Dla przypadków z alergicznymi schorzeniami skóry alternatywną metodą skutecznego leczenia może być stosowanie immunoterapii swoistej, zwanej często odczulaniem. Polega ona na stopniowym przyzwyczajaniu organizmu do wzrastających dawek alergenu celem zmniejszenia reakcji alergicznej. Immunoterapia swoista zmienia własne mechanizmy organizmu prowadzące do schorzeń alergicznych. W medycynie człowieka jako zaletę odczulania wymienia się uniknięcie nowego uczulenia. U ludzi zalecany okres stosowania immunoterapii swoistej wynosi od 3 miesięcy do 5 lat. Jednak w medycynie weterynaryjnej, w przypadku gdy pacjent dobrze reaguje na odczulanie, zaleca się dożywotną kontynuację terapii. Z doświadczenia bowiem wynika, że po odstawieniu terapii, najczęściej po 1-2 latach, należy liczyć się z nawrotem choroby. Zarówno dla lekarza weterynarii, jak i dla pacjenta decydującą rolę odgrywa skuteczność leczenia. Pozytywny efekt wykazują również działania pomocnicze, jak np. redukcja alergenu w środowisku zwierzęcia. Dość ważna jest również zależność między wiekiem pacjenta a skutecznością leczenia. U zwierząt poniżej 1 roku życia stwierdza się tylko niewielką skuteczność odczulania. Największe szanse na powodzenie w odczulaniu mają te psy, które są uczulone na niewiele alergenów – do 8 alergenów. W dalszej kolejności skuteczność terapii zależy od czasu prowadzenia terapii, rygorystycznego przestrzegania planu leczenia, jak również indywidualnej opieki nad pacjentem. Ile trwa alergia u psa? Ze względu na to, że alergia jest chorobą nieuleczalną, wykazująca skuteczność immunoterapia swoista powinna być kontynuowana latami, a nawet jak już wspomniałam, przez całe życie psiaka. Ile kosztuje leczenie alergii/atopii u psa? Niestety – koszty nie są małe… Zaczynając od specjalistycznych karm – w przypadku psa ok 20-25 kg – worek karmy to około 230-300 zł na miesiąc. Do tego leki około 100-150 zł miesięcznie. Wizyty w gabinecie specjalistycznym i badania okresowe – co 3-6 miesięcy od 150-400 zł. Preparaty pielęgnacyjne w tym szampony dla psa i suplementy dla psa – od 60-150 zł miesięcznie. Domowe sposoby na alergię/atopię u psa Domowe sposoby Po pierwsze staramy się jak najskuteczniej unikać alergenów – roztoczy kurzu domowego poprzez regularne odkurzanie, pranie legowisk. W przypadku APZS pamiętaj o regularnym stosowaniu preparatów przeciwpasożytniczych. Oczywiście w przypadku unikania alergenów mamy też na uwadze stosowanie odpowiedniej diety bez udziału białka, które podejrzewamy o przyczyniające się do wywoływania objawów alergii. Dieta taka oparta na jednym, kontrolnym, niealergizującym białku powinna być stosowana minimum 6-8 tygodni. W tej chwili coraz więcej gabinetów posiada w swojej ofercie doradztwo dietetyczne i ma możliwość układać dietę tzw. domową, opartą na składnikach, które większość właścicieli ma w swojej lodówce. Jako że zwierzęta zaliczane do grupy alergików mają słabszą barierę ochronną skóry, wskazane jest stosowanie u nich szczególnie nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6. Przy skórze podrażnionej, zaczerwienionej – jeśli nie ma ma możliwości wizyty u lekarza weterynarii, wskazane jest stosowanie okładów z krochmalu 15-30 minut lub wyciągu z owsa 10-15 minut i dokładne spłukanie bez suszenia. Podsumowanie Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak rozpoznać pierwsze objawy alergii/atopii u Twojego psa. Chcesz dowiedzieć się więcej na temat tych schorzeń i zalecanej przy nich diety? Dodaj teraz komentarz pod artykułem, odpiszę najszybciej jak to będzie możliwe. wysypka na szyi i dekolcie. wysypka wokół ust i na brodzie. ropiejące krostki. obrzęk. Powyższe objawy uczulenia na twarzy zazwyczaj poprzedza uciążliwy świąd. Symptomy mogą występować w parze z pieczeniem, łuszczeniem, a nawet bolesnym pękaniem skóry, na której wystąpiła reakcja alergiczna. Świąd może być nawet wynikiem
przez · Opublikowane Grudzień 3, 2015 · Zaktualizowane Grudzień 15, 2015 Alergia to choroba, wywołana przesadną reakcją układu odpornościowego, która może objawiać się u psa w różny sposób. Jej najbardziej charakterystycznymi objawami, a zarazem najczęściej spotykanymi, są świąd oraz pojawiające się w następstwie zmiany skórne. Nasilenie objawów może przybierać różne postaci. Od łagodnej, aż po ostrą, najbardziej uciążliwą, znacznie wpływającą na pogorszenie jakości życia psa. W zależności od czynnika alergennego wyróżniamy wiele rodzajów alergii. Pchły, pyłki, roztocza oraz alergeny pokarmowe to najczęstsze przyczyny występowania tej choroby. Z nich wszystkich najtrudniejszą do zdiagnozowania i wyleczenia jest ta ostatnia – alergia pokarmowa. Objawy alergii pokarmowej u psów Nadwrażliwość pokarmowa może wystąpić u każdego psa, niezależnie od wieku i rasy. System odpornościowy przewodu pokarmowego może reagować w bardzo różny sposób. Mogą pojawić się wymioty, biegunka a także wzdęcia. Sierść często staje przerzedzona, matowa, tłusta w dotyku (łojotokowa). Może pojawić się na niej łupież. W miejscach intensywnie lizanych przez psa często ulega trwałemu odbarwieniu i staje się ciemnobrunatna. Zmiany skórne najczęściej obserwujemy w obrębie kufy (zwłaszcza okolice pyska), łap oraz przestrzeni międzypalcowych. W wyniku uporczywego swędzenia pies drapie się podrażniając miejsca zmienione chorobowo. Pojawiają się zaczerwienienia, strupy a nawet wyłysienia. Rozdrapane rany dodatkowo narażone są na wtórne infekcje. Stają się łatwo dostępne dla wszechobecnych bakterii. Washington State University Washington State University Washington State University W wyniku alergii mogą pojawić się również łatwo nawracające: trudności w oddychaniu, nadmierne kichanie, kaszel czy stan zapalny ucha zewnętrznego. Należy pamiętać, że wyżej podane objawy nie są jednoznaczne. Przykładowo, zaobserwowany świąd może być w wielu przypadkach spowodowany obecnością pasożytów zewnętrznych, grzybów czy bakterii na skórze. Tylko fachowa konsultacja lekarska pozwoli ocenić z jaką chorobą mamy do czynienia. Dieta eliminacyjna – sprawdzona metoda w leczeniu alergii pokarmowej u psów Najbardziej znaną metodą stosowaną w leczeniu nadwrażliwości pokarmowej jest dieta eliminacyjna. Polega ona na wykluczeniu z jadłospisu psa produktów, które mogą wywoływać alergię. Najczęściej są to białka zwierzęce takie jak np. wołowina, wieprzowina czy kurczak. Na początku dla ułatwienia można odstawić tylko jeden z produktów. Jeżeli kondycja psa w ciągu dwóch pierwszych miesięcy nie poprawi się trzeba szukać dalej. Aby dieta eliminacyjna powiodła się właściciel musi konsekwentnie się do niej stosować. Nie może być tak, że podejrzany produkt zostanie wykluczony wyłącznie z karmy. Należy zwrócić również uwagę na skład przysmaków czy obecność innych dodatków podawanych na co dzień lub od święta np. „spod stołu” 😉 W trakcie leczenia najlepiej nie podawać nic innego poza codzienną porcją pokarmu. Nową dietę jak każdą inną należy wprowadzać psu stopniowo. W przeciwnym razie mogą wystąpić problemy żołądkowe związane z nieprzystosowaniem układu trawiennego do nowego pokarmu takie jak np. biegunka czy wymioty. Diety weterynaryjne stosowane w walce z alergią pokarmową u psów Na rynku istnieje wiele gotowych karm, bardzo pomocnych w wykrywaniu nadwrażliwości pokarmowej. Jednak często w ich podstawowym składzie występuje więcej niż jedno źródło białka. W ten sposób trudniej stwierdzić, który ze składników był przyczyną choroby, nawet jeśli nastąpi poprawa. Najlepiej wybrać taką, która bazuje na JEDNYM źródle białka np. jagnięcinie, króliku, dziczyźnie czy bardzo odżywczych owadach! Więcej o innowacyjnej diecie weterynaryjnej bazującej na owadach tutaj. Odwiedzaj często Pieskie Sprawy, żeby być na bieżąco 🙂 Twój pies jest uczulony na kurczaka, wołowinę czy wieprzowinę? Jak sobie radzisz? Co podajesz? Podziel się i podpowiedz innym od czego zacząć 🙂 ', enableHover: false, enableTracking: true, buttons: { twitter: {via: ''}}, click: function(api, options){ } }); $('#facebook').sharrre({ share: { facebook: true }, template: '{total}', enableHover: false, enableTracking: true, buttons:{layout: 'box_count'}, click: function(api, options){ } }); $('#googleplus').sharrre({ share: { googlePlus: true }, template: '{total}', enableHover: false, enableTracking: true, buttons:{size: 'tall'}, urlCurl: ' click: function(api, options){ } }); });
h7QG.
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/202
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/278
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/123
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/185
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/209
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/207
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/325
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/191
  • 6v8sfrge6v.pages.dev/355

    • alergia pokarmowa u kota zdjęcia